ระบำดาวดึงส์
เป็นระบำที่ใช้ประกอบการแสดงในละครดึกดำบรรพ์เรื่อง "สังข์ทอง" ตอนตีคลี บทร้องพรรณาถึงความสวยงามของเทพบุตร เทพธิดา ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ และทิพยสมบัติอันมโหฬารตระการตาขององค์อมรินทร์ ทรงพระนิพนธ์คำร้อง และทำนองโดยสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ ผู้แสดงจะมีจำนวนตั้งแต่ 2 คู่ขึ้นไป ท่ารำในระบำชุดนี้เป็นท่ารำที่ปรับปรุงจากท่ารำของแขกเจ้าเซ็น ซึ่งได้ประดิษฐ์ปรับปรุงขึ้นไว้เมื่อสมัยรัชกาลที่ 2 นาฏศิลป์ชุดนี้เป็นศิลปะที่มีความสวยงามเป็นแบบแผนได้อีกชุดหนึ่ง
คำร้อง: สมเด็จเจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์
|
ดาวดึงส์เทวโลกมโหฬาร |
เป็นที่อยู่สำราญฤทัยหรรษ์ |
สารพัดงามจริงทุกสิ่งอัน |
สารพันอุดมสมใจปอง |
เทพบุตรผุดพรรณโฉมยง |
งามทรงอาภรณ์ไม่มีหมอง |
นางอัปสรงอนสงวนนวลละออง |
งามทรงเครื่องทองและเพชรนิล |
สมเด็จพระอัมรินทร์ปิ่นมงกุฎ |
ทรงวชิราวุธธนูศิลป์ |
รักษาเทวสีมาเป็นอาจิณ |
อสุรินทร์อรีไม่บีฑา |
อันอินทรปราสาททั้งสาม |
ทรงงามสูงเงื้อมกลางเวหา |
สี่มุขหุ้มมาศสะอาดตา |
ใบระกาแกมแก้วประกอบกัน |
ช่อฟ้าช้อยเฟื้อยเฉี่อยชด |
บราลีที่ลดมุขกระสัน |
มุขเด็ดทองคาดกนกพัน |
บุษบกสุวรรณชามพูนุท |
ราชยานเวชยันต์รถแก้ว |
เพริศแพร้วกำกงอลงกต |
แอกงอนอ่อนสลวยชวยชด |
เครือขดช่อตั้งบัลลังก์ลอย |
รายรูปสิงห์อัดหยัดยัน |
สุบรรณจับนาคหิ้วเศียรห้อย |
ดุมพราววาววับประดับพลอย |
แปรกแก้วกาบช้อยสะบัดบัง |
เทียมด้วยสินธพเทพบุตร |
ทั้งสี่บริสุทธิ์ดั่งสีสังข์ |
มาตลีอาจขี่ขับประดัง |
ให้รีบรุดสุดกำลังดังลมพา |